هنگامی یک اپلیکیشن را گشوده میکنید، معمولا اول دنبال چهچیزی در آن میگردید؟ یا این که چهچیزی در یک نرم افزار میباشد که به کاربر قابلیت میدهد تا ازبین گزینهها یا این که کارهایی تعیین نماید؟ جواب این دو پرسش بسیار بدیهی میباشد. جواب عنصر مهمی در رابط کاربری و تجربه کاربری نرم افزارهاست.
منوها کاربردی و ضروری میباشند، چه در وبسایتها چه در اپها. دراینجا بحث اساسی برسر منوها و ساختن آنان در اپهای اندرویدی میباشد و کاری با منوی وبسایتها نداریم. برنامهها چه اندرویدی باشند چه نباشند، المانها و ویژگیهای مشترکی دارا هستند. چیزهایی هستند، مثل منوها، که می بایست
در کلیهی نرمافزارها باشند.
شاید اینجانب و شمای استفاده کننده خیلی وقتها عنایت و نقشی را که منوها در بهبود تعامل با نرم افزار داراهستند نادیده بگیریم. ولی پیشرفتدهنده برنامه نمیتواند و نباید ازکنار ساختن منوها بهآسانی بگذرد. منوها اشکال مختلفی دارند. هر منو مطلوب برای کاری میباشد و آیتمهای مختلفی را شامل میگردد.
دراین نوشته ی علمی دربارهی منوها در اندروید سخن می کنم. اشکال منوها در اندروید را به شما معرفی میکنم و پاره ای هم در ارتباط آموزش تشکیل داد منوها در اندروید و کدهای مورد نیاز برای آن مشاجره خواهم کرد. درآخر، منابع و وبسایتهایی که توسعهدهنده نرمافزارهای اندرویدی میتواند درخصوص منوها در اندروید بیشتر بخواند معرفی گردیده است.
در شرایطیکه می خواهید بیشتر در ارتباط بسط نرم افزار و مراحل مهم آن بدانید، «۷ مرحله اصلی در توسعه و گسترش اپ و مارکت آن» را بخوانید.
آنچه در این نوشته خواهیم داشت
منوها در اندروید
مزایای استفاده از فرمت XML برای منوها در اندروید
اشکال منوها در اندروید (+ مثال)
۱. Options Menu
۲. Contextual Menu
۳. Popup Menu
مجموعهبندیکردن مورد منوها یا این که Menu Groups در اندروید
گردآوریبندی و فایدهگیری
تالیف کننده
مهدیه اسماعیلی
منوها در اندروید
چرا منوها و پیاده سازی آنها اساسی میباشد؟ یکسری نوع منو میشود با اندروید ایجاد کرد؟ هرمورد برای چه هدفی مطلوبخیس هست؟ و چطور میشود آنها را تشکیل داد؟
نخستین بایستی از اهمیت منوها اعلام کرد. منوها مهم می باشند زیرا درواقع دستهای از امور (actions) را که مخاطب برای تعامل با نرم افزار به آنها نیاز دارد دراختیار وی می گذارد. شیوهی مجموعهبندی این امور و چیدمان آن ها کنار یکدیگر و درکنار بقیه المانهای ورقه موضوع بسیار اساسی و حساسی است. زیرا مستقیما بر تجارب کاربری و تعامل مخاطب با اپلیکیشن اثر میگذارند.
گسترشدهنده نرم افزارهای اندرویدی ۳ تعیین دارد. یعنی در اندروید میقدرت ۳ نوع منو ایجاد کرد (این ۳ نوع منو را درادامه توضیح خواهم داد). نکتهی مهمی در مورد تشکیل داد منوها در اندروید وجود دارااست: پیشرفتدهنده نیاز وجود ندارد که منو و تکتک مفاد (آیتمها یا این که Items) آن را کدنویسی نماید. بهمکان آن در اندروید، Menu Resource (یا این که منبع منو) وجود داراست که محل تمجیدکردن منوهای نرم افزار است. گسترشدهنده میتواند این منبع را گسترش دهد و جزئیات را به آن بیفزاید. داخل در این منبع، فرمت XML استانداردی برای تشکیل داد منو تعریف شده است که می بایست منو و جزئیات آن در باطن آن فرمت تعریف و تمجید گردد.
ساختار کدهای (سینتکس) منبع منو و فرمت XML در اندروید به صورت تحت است:
موادتشکیل دهنده (تگهای) مهم آن ساختار و منبع منو عبارتانداز:
: تگ منو که Container میباشد برای همه موردها و مجموعهها و منو را تعریف و تمجید مینماید.
: هریک از گزینهها (مفاد یا این که گزینههای منو) در این تگ تمجید می شود. با این تگ می شود submenu هم تمجید کرد. به هرکدام از گزینهها ممکن است خواصهای مختلفی اضافه گردد که مهمترین آنان id , icon or title می باشند.
: این تگ از روی اراده میباشد و در شرایطیکه گسترشدهنده بخواهد گزینههای منو را دستهبندی نماید، قادر است از این تگ به کارگیری نماید.
مزایای به کارگیری از فرمت XML برای منوها در اندروید
این امکان در اندروید، یعنی منبع منو و فرمت استاندارد XML برای تعریفوتمجیدکردن و توسعهدادن منو، چه مزیتهایی دارد و چرا شغل را برای توسعه و گسترشدهنده نرمافزارهای اندرویدی شلخیس مینماید؟
درین فرمت، ساختار منو ازاول مشخص و معلوم میباشد. توسعهدهنده وا رفتهخیس می تواند این ساختار را مجسم نماید.
بااستفاده از منبع منو، نصیب منو و کدها و جزئیات مرتبط با آن از دیگر بخشها و کدها غیروابسته شدهاست.
این قابلیت به پیشرفتدهنده اذن می دهد تا منوهای واکنشگرا برای دستگاههای گوناگون تمجید نماید.
اشکال منوها در اندروید (+ مثال)
توسعهدهنده اپ های اندرویدی برای ساختن منو ۳ تعیین داراست: Options Menu, Contextual Menu & Popup Menu. ساختن هرمورد از این منوها درقالب به عبارتی ساختار اصلی (منبع منو) در اندروید انجام میشود. توسعهدهنده تجهیزات متعددی برای تغییردادن در ظواهر این منوها ندارد. درادامه با کاربرد و مثالهای این ۳ نوع منو آشنا میشوید.
۱. Options Menu
با منو Options یا این که منو آیتمها آغاز می کنیم. درین نوع از منو موردهایی که دراختیار مخاطب قرار می گیرند مربوط میگردند به شغل های مهم که وی میتواند در دور و اطراف اپلیکیشن اعمال دهد مانند کاوش کردن، بازکردن ورقهی نو، تایپ کردن پست الکترونیک تازه و … . جایی کهاین منو نشان داده می شود براساس اینکه پیشرفتدهنده از کدام ورژنی اندروید استعمال مینماید مختلف است. درحالتی که اپلیکیشن با اندروید 2.0 و ذیلخیس تشکیلشده باشد، حاصل میشود منویی که در قسمت بالایی تصویر ذیل می بینید. البته در حالتی که برنامه با اندروید 3.0 و فراتر تشکیلشده باشد، منو Options در نرم افزار توشه (app bar) اکران داده میگردد (قسمت پایینی تصویر تحت). در تصویر تحت بهخیر و خوبی مثالای از کاربرد منو Options، محل قرارگرفتن آن و آیتمهایی که در داخل آن قرار می گیرد نماد داده گردیده است.
با اضافهکردن کدهای کاتلین به فرمت XML این منو میشود، منو Options را به یک activity تخصیص بخشید. این کار را می گردد برای همهی منوها در اندروید ایفا بخشید:
۲. Contextual Menu
دومی نوع از منو یا این که Contextual Menu (منوی متنی) کارهایی را دربرمیگیرد که مخاطب قادر است بر روی یک المان خاص یا این که تصویر یا این که متن یا این که هرچیزی که گزینش مینماید جاری ساختن دهد. به عنوان مثال هنگامی شما یک عکس را گزینش میکنید و روی آن کلیک میکنید و نگه میدارید، یک منوی متنی برای شما گشوده میشود که موردهای دانلودکردن، حذفکردن یا این که ویرایشکردن را داراست. منوی متنی منویی شناور (Floating Menu) است که توسعه و گسترشدهنده برای اینکه این منو کجا اکران داده خواهد شد دو انتخاب داراست. گزینش اولیه به عبارتی چیزی می باشد که در نمونه اورده شده می باشد. تعیین دوم، Contextual action bar در بالای کاغذ میباشد.
۳. Popup Menu
واپسین منو در اندروید پاپآپ منوها می باشند. توضیحدادن کاربرد این منو در اندروید مقداری عمل مشقت میباشد. عالی میباشد اولیه نمونه بزنم. وقتی کاربر در اطراف نرم افزار میباشد و ماوس را می برد روی المانی یا این که المانی را میبیند و منویی عمودی گشوده می گردد که به وی قابلیت میدهد تا آن المان را بهاشتراک بگذارد یا این که نشانی اینترنتی نماید یا این که داده ها بیشتری در زمینه ی آن بگیرد، یک منوی پاپآپ برای وی گشوده میشود. درنتیجه منوی پاپآپ مختص میباشد به المانی که مخاطب میبیند. فرق منو پاپآپ با منوی متنی درین است که پاپآپ منو ممکن می باشد با یکیاز دو مقصود ذیل در اپلیکیشن قرار داده گردیده باشد: کار خاصی را که مرتبط با آن المان است نام گذاری کند یا این که ممکن میباشد پیشرفتدهنده اپلیکیشن میمراد تا انتخابی مختلف یا این که اضافهخیس از آنهایی که در منوی متنی وجود دارااست به کاربر بدهد.
اندروید استودیو اولی تعیین برای گسترش نرم افزارهای اندرویدی است. درصورتیکه می خواهید بیشتر با تجهیزات اندروید استودیو آشنا گردید، «افزونههای ضروری اندروید استودیو» را بخوانید.
تیمبندیکردن مورد منوها یا این که Menu Groups در اندروید
قابلیت و امکان بسیار کاربردی دیگری که بسطدهنده نرم افزارهای اندرویدی دراختیار داراست، این میباشد که میتواند موردهای منوهای متعدد در نرمافزار را که خصوصیتهای خاص و مشترکی داراهستند در یک گروه بانام menu group توده نماید. آنگاه بهراحتی می تواند برای این شرکت برای مثال معلوم نماید که آحاد موردهای درون در آن hide یا این که disable شوند.
قطعه کد زیر منبع منویی را نشان میدهد که گروهی در آن تمجید گردیده است:
۱. نرم افزار ساختن فعالیت چندان سختی وجود ندارد. برای ساختن نرمافزارهای اندرویدی راههای مختلفی وجود دارد. علاوهبر اندروید استودیو، فریمورکهای گسترشی اپ هم گزینهی قابل قبولی می باشند و شغلها را، ازجمله پیاده سازی و تشکیل داد منوها، وارفتهخیس کردند.
۲. منوها در اندروید ۳ نوع میباشند که هریک خصوصیتها و کاربردهای خاص خودشان را دارند. نکته اینجاست که برای ساختن تمامیی آنان بایستی به فرمت XML بازگشت کرد.
هنگامی یک اپلیکیشن را گشوده میکنید، معمولا اول دنبال چهچیزی در آن میگردید؟ یا این که چهچیزی در یک نرم افزار میباشد که به کاربر قابلیت میدهد تا ازبین گزینهها یا این که کارهایی تعیین نماید؟ جواب این دو پرسش بسیار بدیهی میباشد. جواب عنصر مهمی در رابط کاربری و تجربه کاربری نرم افزارهاست.
منوها کاربردی و ضروری میباشند، چه در وبسایتها چه در اپها. دراینجا بحث اساسی برسر منوها و ساختن آنان در اپهای اندرویدی میباشد و کاری با منوی وبسایتها نداریم. برنامهها چه اندرویدی باشند چه نباشند، المانها و ویژگیهای مشترکی دارا هستند. چیزهایی هستند، مثل منوها، که می بایست
در کلیهی نرمافزارها باشند.
شاید اینجانب و شمای استفاده کننده خیلی وقتها عنایت و نقشی را که منوها در بهبود تعامل با نرم افزار داراهستند نادیده بگیریم. ولی پیشرفتدهنده برنامه نمیتواند و نباید ازکنار ساختن منوها بهآسانی بگذرد. منوها اشکال مختلفی دارند. هر منو مطلوب برای کاری میباشد و آیتمهای مختلفی را شامل میگردد.
دراین نوشته ی علمی دربارهی منوها در اندروید سخن می کنم. اشکال منوها در اندروید را به شما معرفی میکنم و پاره ای هم در ارتباط آموزش تشکیل داد منوها در اندروید و کدهای مورد نیاز برای آن مشاجره خواهم کرد. درآخر، منابع و وبسایتهایی که توسعهدهنده نرمافزارهای اندرویدی میتواند درخصوص منوها در اندروید بیشتر بخواند معرفی گردیده است.
در شرایطیکه می خواهید بیشتر در ارتباط بسط نرم افزار و مراحل مهم آن بدانید، «۷ مرحله اصلی در توسعه و گسترش اپ و مارکت آن» را بخوانید.
آنچه در این نوشته خواهیم داشت
منوها در اندروید
مزایای استفاده از فرمت XML برای منوها در اندروید
اشکال منوها در اندروید (+ مثال)
۱. Options Menu
۲. Contextual Menu
۳. Popup Menu
مجموعهبندیکردن مورد منوها یا این که Menu Groups در اندروید
گردآوریبندی و فایدهگیری
تالیف کننده
مهدیه اسماعیلی
منوها در اندروید
چرا منوها و پیاده سازی آنها اساسی میباشد؟ یکسری نوع منو میشود با اندروید ایجاد کرد؟ هرمورد برای چه هدفی مطلوبخیس هست؟ و چطور میشود آنها را تشکیل داد؟
نخستین بایستی از اهمیت منوها اعلام کرد. منوها مهم می باشند زیرا درواقع دستهای از امور (actions) را که مخاطب برای تعامل با نرم افزار به آنها نیاز دارد دراختیار وی می گذارد. شیوهی مجموعهبندی این امور و چیدمان آن ها کنار یکدیگر و درکنار بقیه المانهای ورقه موضوع بسیار اساسی و حساسی است. زیرا مستقیما بر تجارب کاربری و تعامل مخاطب با اپلیکیشن اثر میگذارند.
گسترشدهنده نرم افزارهای اندرویدی ۳ تعیین دارد. یعنی در اندروید میقدرت ۳ نوع منو ایجاد کرد (این ۳ نوع منو را درادامه توضیح خواهم داد). نکتهی مهمی در مورد تشکیل داد منوها در اندروید وجود دارااست: پیشرفتدهنده نیاز وجود ندارد که منو و تکتک مفاد (آیتمها یا این که Items) آن را کدنویسی نماید. بهمکان آن در اندروید، Menu Resource (یا این که منبع منو) وجود داراست که محل تمجیدکردن منوهای نرم افزار است. گسترشدهنده میتواند این منبع را گسترش دهد و جزئیات را به آن بیفزاید. داخل در این منبع، فرمت XML استانداردی برای تشکیل داد منو تعریف شده است که می بایست منو و جزئیات آن در باطن آن فرمت تعریف و تمجید گردد.
ساختار کدهای (سینتکس) منبع منو و فرمت XML در اندروید به صورت تحت است:
موادتشکیل دهنده (تگهای) مهم آن ساختار و منبع منو عبارتانداز:
: تگ منو که Container میباشد برای همه موردها و مجموعهها و منو را تعریف و تمجید مینماید.
: هریک از گزینهها (مفاد یا این که گزینههای منو) در این تگ تمجید می شود. با این تگ می شود submenu هم تمجید کرد. به هرکدام از گزینهها ممکن است خواصهای مختلفی اضافه گردد که مهمترین آنان id , icon or title می باشند.
: این تگ از روی اراده میباشد و در شرایطیکه گسترشدهنده بخواهد گزینههای منو را دستهبندی نماید، قادر است از این تگ به کارگیری نماید.
مزایای به کارگیری از فرمت XML برای منوها در اندروید
این امکان در اندروید، یعنی منبع منو و فرمت استاندارد XML برای تعریفوتمجیدکردن و توسعهدادن منو، چه مزیتهایی دارد و چرا شغل را برای توسعه و گسترشدهنده نرمافزارهای اندرویدی شلخیس مینماید؟
درین فرمت، ساختار منو ازاول مشخص و معلوم میباشد. توسعهدهنده وا رفتهخیس می تواند این ساختار را مجسم نماید.
بااستفاده از منبع منو، نصیب منو و کدها و جزئیات مرتبط با آن از دیگر بخشها و کدها غیروابسته شدهاست.
این قابلیت به پیشرفتدهنده اذن می دهد تا منوهای واکنشگرا برای دستگاههای گوناگون تمجید نماید.
اشکال منوها در اندروید (+ مثال)
توسعهدهنده اپ های اندرویدی برای ساختن منو ۳ تعیین داراست: Options Menu, Contextual Menu & Popup Menu. ساختن هرمورد از این منوها درقالب به عبارتی ساختار اصلی (منبع منو) در اندروید انجام میشود. توسعهدهنده تجهیزات متعددی برای تغییردادن در ظواهر این منوها ندارد. درادامه با کاربرد و مثالهای این ۳ نوع منو آشنا میشوید.
۱. Options Menu
با منو Options یا این که منو آیتمها آغاز می کنیم. درین نوع از منو موردهایی که دراختیار مخاطب قرار می گیرند مربوط میگردند به شغل های مهم که وی میتواند در دور و اطراف اپلیکیشن اعمال دهد مانند کاوش کردن، بازکردن ورقهی نو، تایپ کردن پست الکترونیک تازه و … . جایی کهاین منو نشان داده می شود براساس اینکه پیشرفتدهنده از کدام ورژنی اندروید استعمال مینماید مختلف است. درحالتی که اپلیکیشن با اندروید 2.0 و ذیلخیس تشکیلشده باشد، حاصل میشود منویی که در قسمت بالایی تصویر ذیل می بینید. البته در حالتی که برنامه با اندروید 3.0 و فراتر تشکیلشده باشد، منو Options در نرم افزار توشه (app bar) اکران داده میگردد (قسمت پایینی تصویر تحت). در تصویر تحت بهخیر و خوبی مثالای از کاربرد منو Options، محل قرارگرفتن آن و آیتمهایی که در داخل آن قرار می گیرد نماد داده گردیده است.
با اضافهکردن کدهای کاتلین به فرمت XML این منو میشود، منو Options را به یک activity تخصیص بخشید. این کار را می گردد برای همهی منوها در اندروید ایفا بخشید:
۲. Contextual Menu
دومی نوع از منو یا این که Contextual Menu (منوی متنی) کارهایی را دربرمیگیرد که مخاطب قادر است بر روی یک المان خاص یا این که تصویر یا این که متن یا این که هرچیزی که گزینش مینماید جاری ساختن دهد. به عنوان مثال هنگامی شما یک عکس را گزینش میکنید و روی آن کلیک میکنید و نگه میدارید، یک منوی متنی برای شما گشوده میشود که موردهای دانلودکردن، حذفکردن یا این که ویرایشکردن را داراست. منوی متنی منویی شناور (Floating Menu) است که توسعه و گسترشدهنده برای اینکه این منو کجا اکران داده خواهد شد دو انتخاب داراست. گزینش اولیه به عبارتی چیزی می باشد که در نمونه اورده شده می باشد. تعیین دوم، Contextual action bar در بالای کاغذ میباشد.
۳. Popup Menu
واپسین منو در اندروید پاپآپ منوها می باشند. توضیحدادن کاربرد این منو در اندروید مقداری عمل مشقت میباشد. عالی میباشد اولیه نمونه بزنم. وقتی کاربر در اطراف نرم افزار میباشد و ماوس را می برد روی المانی یا این که المانی را میبیند و منویی عمودی گشوده می گردد که به وی قابلیت میدهد تا آن المان را بهاشتراک بگذارد یا این که نشانی اینترنتی نماید یا این که داده ها بیشتری در زمینه ی آن بگیرد، یک منوی پاپآپ برای وی گشوده میشود. درنتیجه منوی پاپآپ مختص میباشد به المانی که مخاطب میبیند. فرق منو پاپآپ با منوی متنی درین است که پاپآپ منو ممکن می باشد با یکیاز دو مقصود ذیل در اپلیکیشن قرار داده گردیده باشد: کار خاصی را که مرتبط با آن المان است نام گذاری کند یا این که ممکن میباشد پیشرفتدهنده اپلیکیشن میمراد تا انتخابی مختلف یا این که اضافهخیس از آنهایی که در منوی متنی وجود دارااست به کاربر بدهد.
اندروید استودیو اولی تعیین برای گسترش نرم افزارهای اندرویدی است. درصورتیکه می خواهید بیشتر با تجهیزات اندروید استودیو آشنا گردید، «افزونههای ضروری اندروید استودیو» را بخوانید.
تیمبندیکردن مورد منوها یا این که Menu Groups در اندروید
قابلیت و امکان بسیار کاربردی دیگری که بسطدهنده نرم افزارهای اندرویدی دراختیار داراست، این میباشد که میتواند موردهای منوهای متعدد در نرمافزار را که خصوصیتهای خاص و مشترکی داراهستند در یک گروه بانام menu group توده نماید. آنگاه بهراحتی می تواند برای این شرکت برای مثال معلوم نماید که آحاد موردهای درون در آن hide یا این که disable شوند.
قطعه کد زیر منبع منویی را نشان میدهد که گروهی در آن تمجید گردیده است:
۱. نرم افزار ساختن فعالیت چندان سختی وجود ندارد. برای ساختن نرمافزارهای اندرویدی راههای مختلفی وجود دارد. علاوهبر اندروید استودیو، فریمورکهای گسترشی اپ هم گزینهی قابل قبولی می باشند و شغلها را، ازجمله پیاده سازی و تشکیل داد منوها، وارفتهخیس کردند.
۲. منوها در اندروید ۳ نوع میباشند که هریک خصوصیتها و کاربردهای خاص خودشان را دارند. نکته اینجاست که برای ساختن تمامیی آنان بایستی به فرمت XML بازگشت کرد.