آیا اپ اوپن سورس صرفا برای برنامه نویس ها رایانه اساسی میباشد؟
هویدا میباشد که جواب این پرسش نه میباشد. فناوری منبع گشوده و پندار منبع گشوده هم به درد اپنویسان میخورد و هم غیر برنامه طراحی اپلیکیشن در مشهد نویس ها.
از آنجا که مخترعین نخستین اکثری از وب را خویش بر طبق فناوریهای منبع گشوده ساختهاند ، مانند: سیستم استدلال لینوکس و نرم افزار سرور Apache، هر هر کس امروز از وب استعمال مینماید از برنامه منبع گشوده فایدهمند میگردد.
هر توشه که یوزرها رایانه صفحه های اینترنت را مشاهده مینمایند، پست الکترونیک را آنالیز مینمایند، با دوستان خویش گپ می زنند، موسیقی را به طور آنلاین پخش مینمایند یا این که بازیهای ویدئویی یکسری نفره جاری ساختن می دهند، رایانه ها، تلفنهای یاروهمدم یا این که کنسولهای بازی آنان با به کارگیری از نرمافزار اوپن سورس برای رهگیری و جابجایی دادههای خویش به دستگاه های “محلی” که جلوی خویش دارا هستند، به یک کانال جهانی رایانه متصل میگردند. رایانههایی که تمامی این شغل های اصلی را اجرا می دهند معمولاً در جای های دوردستی واقع گردیدهاند که یوزرها حقیقتاً آنهارا نمیبینند یا این که نمیتوانند به آنها دسترسی فیزیکی داشتهباشند، بههمین برهان بعضا اشخاص این رایانهها را “رایانه از خط مش بدور” مینامند.
بیشتر اشخاص هنگام اجرا وظایفی که ممکن میباشد در دستگاههای محلی خویش ایفا دهند، به رایانههای از منش به دور اتکا مینمایند. برای مثال: آنان ممکن میباشد از برنامه پردازش واژه و کلمه، مدیر نشانی اینترنتی و دستکاری تصویر آنلاین به کار گیری نمایند که آنها روی رایانههای فردی خویش نصب و اعمال نمیشوند. در قبال، آنان بهراحتی با استعمال از مرورگر اینترنت یا این که نرمافزار موبایل بهاین اپها در رایانههای از رویکرد به دور دسترسی پیدا مینمایند.
برخی از اشخاص رایانش از رویکرد به دور را “رایانش ابری” مینامند، چون این فعالیت دربرگیرنده شغلهایی (مانند ذخیرهسازی فولدرها، به اشتراکگذاری عکس یا این که تماشای فیلم) میشود که خیرفقط دستگاههای محلی بلکه کانال جهانی رایانههای از شیوه به دور را در بر می گیرد که “جو” محیط آنانرا تشکیل میدهد.
رایانش ابری جنبه بسیار اصلی از معاش روزانه با دستگاههای متصل به وب میباشد. برخی از اپهای رایانش ابری، مانند: Google Apps، مخصوص میباشند. دیگر اپلیکیشن ها، مانند: ownCloud و Nextcloud، منبع گشوده میباشند.
چرا عموم ترجیح میدهند از قابل انعطاف افزارهای متن گشوده به کار گیری نمایند؟
سازه به دلایلی ، عموم نرمافزار متن گشوده را به اپلیکیشن منحصر ترجیح میدهند، به عنوان مثال:
در دست گرفتن: اکثری از اشخاص قابل انعطاف افزارهای متن گشوده را ترجیح می دهند چون در اختیار گرفتن بیشتری بر این نوع نرم افزار داراهستند. آن ها می توانند کد را رسیدگی نمایند و مطمئن شوند که کاری را جاری ساختن می دهد که آنها می خواهند و می توانند بخشهایی از کد را که دوست ندارند تغییر و تحول دهند. کاربرانی که نرم افزارنویس نیستند از قابل انعطاف افزارهای متن گشوده نیز سودمند می گردند، چون آنان میتوانند از این اپ برای هر هدفی که بخواهند ،خیر صرفا به شکلی که فرد دیگری میپندارد، به کارگیری نمایند.
فراگیری: اشخاص دیگر برنامه اوپن سورس را دوست دارا هستند چون به آنان امداد مینماید نرمافزارنویسان بهتری شوند. ازآنجا که کد منبع گشوده در دسترس مردم میباشد، علمآموزان با یادگیری ساختن قابل انعطافافزار خوب می توانند به راحتی آن را استیناف نمایند. علمآموزان همینطور می توانند با گسترش مهارتهای خویش ، فعالیت خویش را با بقیه افراد به اشتراک بگذارند و از آن ها برای ارسال حیث و عیب گیری دعوت نمایند. هنگامی اشخاص خطاها را در کد منبع اپلیکیشنها کشف مینمایند، میتوانند این خطاها را با دیگرافراد فی مابین بگذارند تا به آن ها یاری دهد خودشان مرتکب به عبارتی ایرادات نشوند.
امنیت: برخی اشخاص برنامه متن گشوده را ترجیح می دهند چون آن را ایمنخیس و پایدارتر از برنامه منحصر به فرد می دانند، ازآنجاکه هرکسی می تواند برنامه منبع گشوده را مشاهده و اصلاح نماید، ممکن میباشد کسی ایرادات یا این که حذفیاتی را که نویسندگان مهم نرم افزار از دست داده اند، شناسایی و اصلاح نماید، ازآنجا که بخش اعظمی از اپنویسان می توانند سوای درخواست اذن از نویسندگان مهم، بر روی بخشی از قابل انعطافافزارهای منبع گشوده فعالیت نمایند، میتوانند با سرعت بیشتری نسبت به قابل انعطافافزارهای مخصوص، برنامه اوپن سورس را اصلاح، بهروز و ارتقاء دهند.
ثبات: اکثری از یوزرها برای پروژههای اساسی و زمان بر مقطع، اپلیکیشن اوپن سورس را به نرمافزار منحصربهفرد ترجیح می دهند. ازآنجا که اپلیکیشننویسان بهطور همگانی کد منبع را برای برنامه منبع گشوده توزیع مینمایند، یوزرها با توکل بر این نرم افزار برای شغل های اصلی می توانند مطمئن شوند که ابزارهای آنان از در میان نمیرود یا این که در صورتیکه سازندگان مهم آنان روی آنها شغل نکنند حاد میشود. خلال این، قابل انعطاف افزارهای منبع گشوده میل داراهستند هم با استانداردهای گشوده ادغام شوند و هم شغل نمایند.
انجمن: نرمافزار منبع گشوده اکثر زمان ها به جامعهای از یوزرها و توسعه و گسترشدهندگان القا مینماید تا پیرامون آن صورت بگیرند. این تنها مختص اپ متن گشوده وجود ندارد. اکثری از نرم افزار های دوستداشتنی با مسئله شناخت و دسته های کاربری میباشند. البته در امر منبع گشوده ، جامعه صرفا کانون هواداران به خرید (از حیث احساساتی یا این که مالی) به یک تیم یوزرها نابغه وجود ندارد. این اشخاص می باشند که قابل انعطاف افزارهای آیتم عشق خویش را ساخت و ساز ، تست ، استعمال ، تبلیغ و در غایت بر آنان تأثیر میگذارند.
تفاوت های برنامه منبع گشوده با برنامه منبع مجانی
اکثر زمان ها زمان ها از اپلیکیشن منبع مجانی تحت عنوان هم معنی با اپلیکیشن منبع گشوده به کار گیری می گردد. اگرچه شبیه میباشند، البته در واقع دو نوع متفاوت قابل انعطاف افزاری میباشند؛ هر دو آنها مجوزهای مشابهی را ارائه می دهند البته از ایدئولوژی های مختلفی منتفع میباشند.
ریچارد استالمن معنا نرمافزار منبع بدونپول را از دهه 1980 معرفی کرد. مقصود اساسی آن این بود که همگی یوزرها حق بهره برداری، نسخه برداری، اشتراک، بازرسی، تغییرو تحول و بهبود این برنامه را دارا هستند. از طرف دیگر، اپلیکیشن منبع گشوده در اواخر دهه 1990 بوسیله گروهی از اشخاص تحت عنوان واکنشی به محدودیتهای برنامه متن گشوده معرفی شد. تفاوت مهم که آنان ارائه دادند این بود که آن ها تأکید را از آزادی به امنیت تغییر تحول دادند. و همینطور مزایای عملی دیگری مانند شفافیت و صرفه جویی در هزینه ها را به یاروهمدم داشت.
تمامی قابل انعطاف افزارهای منبع بدون پول میتوانند تحت عنوان قابل انعطاف افزارهای منبع گشوده دارای شرایط باشند. با این درحال حاضر، همگی قابل انعطاف افزارهای منبع گشوده نمیتوانند بدونپول باشند.مثلا: Open Watcom یک دور و اطراف بسط یک دست میباشد که جواز آن قابل تغییر و تحول و استعمال سری وجود ندارد. برعکس، Velo by Wix، یک پلتفرم گسترش میباشد که به برندها و تاکسیهای گسترش قابلیت و امکان ساختوساز اینترنتتارنماها و اپهای اینترنت توسعه یافته را میدهد، بهادله اینکه یک پلتفرم بسط گشوده میباشد هزینه آن صفر میباشد.