اکثر زمان ها اشخاص با اعتنا به سوابق کدنویسی در گویشهای C و ++C معمولاً از اسمهای تکحرفی برای متغیرها به کار گیری مینمایند کهاین شرایط سبب به درهمریختگی کد و ناخوانایی آن می شود. این یک راه نامناسب محسوب میشود و نباید از آن به کار گرفت. در طول سالها، حروف i ،j ،k ،l ،m ،n ،t ،x ،y و z چنان معانی متعدد در فضاهای اپنویسی طراحی اپلیکیشن در مشهد داشتهاند که در حال حاضر نسبتاًً هیچ معنا خاصی به ذهن متبادر نمی کنند. فرض فرمائید اپای نوشتهاید که با به کارگیری از سرعت معدل در حین زمان هنگامی خاص، فاصله پیموده گردیده را با متغیرهای j ،k و m احتساب مینماید. اسامی این متغیرها هیچ سرنخی به ما نمیدهد و مگر اعجازای صورت بدهد که بتوانیم بفهمیم k در معنای متغیر سرعت میباشد.
در واقع فارغ از نظارت ظریف کد و نحوه تایپ کردن فرمولها، قابلیت و امکان این که بفهمیم متغیر سرعت با استعمال از k گزینه ارجاع قرار گرفته قابلیتپذیر وجود ندارد. براین اساس دیگر نمیتوانیم با نگاهی سریع به یک قطعه کد متوجه شویم که سرعت کجا رقم خورده میباشد و درین موقعیت خوانایی کد هم برای خویش ما و هم نرمافزارنویسان دیگر کاهش مییابد.
با مراجعه به تاریخچه به کارگیری از متغیرهای با اسم تکحرفی متوجه میشویم که برهان به کارگیری نرم افزارنویسان از اینگونه اسمهایی این بوده میباشد که چیزی به اسم قابلیت و امکان «کامل شدن خود کار» (autocomplete) وجود نداشته میباشد و توسعه و گسترشدهندگان نمیمراداند کد متعددی را تایپ نمایند. براین اساس این باور نیز نتایج میگردیده است که اسم یک متغیر خطا درج نشده میباشد. این شرایط مشابه تایپ کردن SMS روی تلفن همراههای موبایل در اولِ دهه 2000 بوده میباشد که از مخلوطهایی مانند lol ،c u l8r ، < 3 u و ttyl به کار گیری میگردیده است. ولی در حال حاضر کلیه چیز تغییر و تحول یافته میباشد و تمامی فضاهای نرمافزارنویسی آیتم کامل شدن خود کار را داراهستند که موجب میگردد زحمت تایپ کردن اسمهای زمانبر و بیان کننده برای متغیرها تا حدود متعددی کاهش یابد.
ولی در بعضی موردها برای مثالً هنگامی که از متغیرهای موقت در پاراگرافهای if استعمال میکنیم و اعلان متغیر تنهاً پنج خط با محل به کار گیری آن مسافت دارااست، استعمال از اسمهای تکحرفی و کوتاه برای متغیرها اشکالی نخواهد داشت. ولی زمانی که از یک متغیر به اسم a در سراسر یک کلاس یا این که struct به کار گیری میکنید، به صورت دور از شوخی به خوانایی کد خودتان جراحت میزنید. این شرایط مشابه این میباشد که امروزه ببینیم شخصی در واپسین سبک از موبایل آیفون به مکان «درود، چطوری؟» عبارت «سلم. چطری؟» را تایپ نموده باشد! همین زمینه در ارتباط متغیرهای سراسری تکحرفی نیز صحت مینماید. هنگامی که بعد از 8 ماه بخواهید بخشی از کد را تغییرو تحول دهید، آغاز می بایست نظارت فرمایید کهاین متغیر به چه مراد درج شده میباشد تا بتوانید آن را تغییر تحول دهید و گاهی حتی نصیب اولیه به مجال و انرژی بیشتری نسبت به قسمت دوم نیاز خواهد داشت.
درصورتیکه همگی گفتههای فوق را هم فراموش کردید، تنهاً این نکته را همواره به خیال و خاطر داشته باشید که امروزه در گویش نرمافزارنویسی سوئیفت می بایست از اسمهای گویایی برای متغیرها و اثباتها استعمال نمایید. ما دراین خصوصی مطالب یادگرفتن سوئیفت از اولیه بخش، همگی اسمهای متغیرها را به طور زمانبر و حتی سوای دسترسی به مورد کامل شدن خود کار با پاره ای اسکن و چسباندن نوشتهایم. با به کار گیری از مورد کامل شدن اتوماتیک این شغل به زحمت چندانی نیاز نخواهد داشت.
مسافت خالی
رعایت مسافت خالی همواره به مراد ارتقا خوانایی کد اثر گذار میباشد. هنگامی که سعی می کنید کلیه چیز را بهم بچسبانید زمانی متعاقبا بخواهید آنرا بخوانید مبتلا نقص خواهید شد. در قبال میتوانید از مسافت خالی به کارگیری فرمائید. این فواصل موجب میشوند که اختلال خوانایی کد کاهش یابد و کد به نصیبهای فرعی منطقی تقسیم خواهد شد. همانطور که در نمونه کد فوق دیدیم، ما از فواصل خالی برای مفهومدار ساختن کد خویش استعمال کردهایم.
ما با استعمال از دو خط خالی روی استعمال از فواصل خالی در میان هر نشان تأکید کردهایم.
فی مابین هر تابع یک جداسازی قرار دادهایم.
از مسافت خالی فی مابین متغیرهایی که نقشهای متفاوتی در کد دارا هستند استعمال کردهایم.
مسافت خالی دربین اعلان کلاس و تابع و همینطور آکولاد آغازین هریک از بدنههای مرتبط قرار دادهایم.
از مسافت خالی قبل از انتهای هر کلاس تحت عنوان سرنخ ظریفی برای این که بدنه کلاس نقطه پايان می یابد به کارگیری کردهایم.
همگی این موردها به ارتقا خوانایی کد امداد مینمایند. «دیوید هاینمایر هنسن» (David Heinemeier Hansson) سازنده «روبی آن ریلز» (Ruby on Rails) یک سخنرانی در RailsConf دارااست که در آن اشاره مینماید اپلیکیشننویسان بسیار مقداری دانشمند علم ها کامپیوتر می باشند. در قبال خوب میباشد برنامه نویس ها را نویسندگان برنامه بدانیم، چون این به عبارتی کاری میباشد که ایفا می دهیم. ما برنامه را مینویسیم. شما ممکن میباشد با این گفته موافق نباشید و همچنان تحت عنوان «دانشمند کامپیوتر» عشق داشته باشید. مشکلی نیست؛ ولی سفارش می کنیم ویدئوی این سخنرانی (+) را مشاهده کنید و بعد دراین باره تصمیمگیری فرمایید. بهدنبال ویدیو در خصوص «بسط مبنی بر آزمایش» (TDD) حرف می گردد که نشان خیر و خوبی برای اشاره به آن در قسمتهای آجل این محرمانه مقالهها آموزشی میباشد؛ البته این شغل را به نصیبهای انتهایی این عصر آموزشی موکول می کنیم.